پیشرفت هاي اخیر در علوم توانبخشی و پزشکی ورزشی نشان می دهد که انعطاف پذیري در سلامت عمومی و آمادگی جسمانی و پیشگیري از آسیب واحد تاندونی و همچنین بهبود و توانبخشی ورزشکاران در دوران پس از آسیب دیدگی نقش مهمی ایفا می کند. در اثر کاهش انعطاف، چسبندگی هایی مثل گره در بافت نرم ایجاد می شود که می تواند موجب ضعف و غیر ارتجاعی شدن بافت نرم،كـاهش دامنـه حركتـي مفـصل، ايجـاد الگوهاي حركتي نامناسب، عدم تعادل عـضلاني و كاهش قدرت عضلانی و در نتیجه کاهش انعطاف پذیری و عملکرد عضله درگیر شود. عدم انعطاف مناسب عضلات اندام تحتانی علی رغم اینکه می تواند ووشوکاران را مستعد ابتلا به صـدمات ورزشـي نماید، شانس حضور آنها را در میادین ملی نیز کاهش می دهد. بنابراین؛ جهت اجراي مؤثر مهارت هاي ورزشی در ووشوکاران و پیشگیري از آسیب واحد تاندونی-عضلانی و همچنین درمان صحیح آسیب های ایجاد شده، آگاهی از روش هاي مختلف کششی و بکارگیري مؤثرترین و راحت ترین آنها جهت بهبود انعطاف پذیري امري بدیهی است. بنابراین هدف هرگونه برنامه مؤثر انعطاف پذیري در ووشوکاران باید بهبود دامنه حرکتی در یک مفصل خاص از طریق تغییر قابلیت کشش پذیري بخش هاي تاندونی- عضلانی باشد که حرکت را در آن مفصل ایجاد کنند. به خوبی نشان داده شده است، تمریناتی که این واحدهاي تاندونی- عضلانی را در طولانی مدت تحت کشش قرار می دهند، دامنه حرکتی مفصل را افزایش خواهند داد. با توجه به اینکه انعطاف عضلات اندام تحتانی بخصوص عضله همسترینگ به عنوان یک عامل حیاتی برای راهیابی ووشوکاران جوان به تیم های ملی محسوب می گردد،‌ شناخت برنامه های انعطاف پذیری اصولی و هدفمند می‌تواند مربیان و ورزشکاران را جهت پیشگیری از آسیب هایی احتمالی در آینده یاری نماید. بنابراین؛ با توجه به ضرورت انعطاف پذیری عضله همسترینگ و نقش آن در بهبود کارایی عضلات ووشوکاران، معرفی پروتکل کششی و انعطاف پذیری مناسب و کارآمد جهت بهبود عملکرد عضلات همسترينگ و پیشگیری از آسيب کشيدگی آن حائز اهمیت بسیاری است.